Tylko trzeba było patrzeć, słuchać, podziwiać. Działo się u nas, a działo. 24 listopada 2024  roku – niedziela - w kadzidlańskiej Sali Bankietowej Deptuła, już od godziny dwunastej gwar, śpiew, taniec.  Odbywał się tu przegląd kapel i zespołów artystycznych Kół Gospodyń Wiejskich z powiatu ostrołęckiego i nie tylko. A wszystko to dzięki Pani Barbarze Gałązka, Przewodniczącej Regionalnego Związku Rolników Kółek i Organizacji Rolniczych w Ostrołęce. Uroczystość przebiegała pod hasłem: „NA WÓJTOWEJ  POLANIE – LUDOWE ŚPIEWANIE.” Partnerem wydarzenia był Samorząd Województwa Mazowieckiego. Projekt sfinalizowany przez Urząd Marszałkowski w Warszawie. Uroczystość rozpoczęła p. Basia witając gości. Szczególnie  gorąco powitała  Radnego Sejmiku Marszałkowskiego  p. Rafała Kowalczyka i pozostałych gości. W oficjalnej obsłudze uroczystości pomagali Jej nasi Włodarze gminy Kadzidło -  Wójt  Anna Śniadach i dyr. Centrum Kultury Kurpiowskiej p. Paweł Łaszczych. Były ciepłe przemówienia gości. Sala bankietowa pięknie udekorowana. Stoliki 10-cio osobowe, a na nich przeróżne jadła i napoje. Przy stolikach goście i członkinie KGW w przepięknych, różnobarwnych  strojach. Nasze Panie z Koła Gospodyń Wiejskich „Wesołe Nutki” z Kadzidła również wyglądały olśniewająco. Można zobaczyć to na załączonych zdjęciach. Po części oficjalnej zaczęła się uczta dla ducha, śpiew w wykonaniu poszczególnych członków KGW i grających kapel.  Kwiaty dla P. Basi,  a dla Kół przepiękne dyplomy. Co to się działo. Kapele grały, a wszyscy tańczyli i śpiewali. Przy stolikach brzęczały naczynia. Tego nie da się opisać . Trzeba było tam być i zobaczyć. Ja tam byłam, śpiewałam, jadłam i miód piłam, a co zobaczyłam, chociaż w części opisałam i w sercu zachowałam.   Tekst: Janina Gosiewska Zdjęcia: Jadwiga Niedźwiedzka Czytaj dalej

Dom bez zwierzaka jest tylko pustym mieszkaniem… Pies, kot, chomik czy króliczek – dziś temat szczególnie miły dla miłośników futrzanych domowych zwierzaków. Różnią się wszystkim, od wyglądu po charakter czy rasę, jedno, co ich łączy to bezwarunkowa miłość do właściciela, który jest często ich całym światem. Najlepszy przyjaciel? Zabawka na chwilę czy poduszka emocjonalna na trudy życia? Niech przemówią nasi czworonożni towarzysze! Kochane czworonogi! I kundelki i buldogi… Jak oprzeć się miłości, gdy w psim sercu zagości? Psiarz czy kociarz? Zdecydowanie pieski zajmują pierwszą pozycję w moim sercu. Choć sam nigdy w bloku nie miałem żadnego zwierzaka to moja miłość do nich była zakorzeniona od dziecka. Rodzice wychodzili z założenia, że mieszkanie w bloku to nie jest dobre miejsce dla psa, a może po prostu nie chcieli się przywiązywać. Na szczęście, jak już wiecie całe dzieciństwo, każdy weekend i wakacje spędzałem na wsi u dziadków i tam miałem swoje kochane psiaki. Trochę ich było i choć pamięć już nie ta, to są takie, które zawsze będą we wspomnieniach. Jestem człowiekiem, który zwierzęta kocha bardziej niż ludzi, ich los zawsze chwytał mnie za serce, bo to są tylko niewinne istoty, za które jesteśmy odpowiedzialni. Moje psiaki na wsi to miały ze mną naprawdę dobrze. Za każdym razem, gdy przyjeżdżałem na wieś to pierwsze co robiłem to witałem się z nimi a później z dziadkami. Pożegnanie wyglądało tak samo, gdy miałem odjeżdżać dostawały buziaka z obietnicą, że niedługo wrócę. Choć wszyscy wiemy, że są takie spotkania, o których nie wiemy, że były ostatnim. Jest taki filmik w internecie: Trafiasz do nieba, a pan Bóg mówi, że „ktoś tu na Ciebie czekał” i biegnie do Ciebie piesek po łące, a w tle muzyka z filmu „Uwierz w ducha”. Na samo wspomnienie się wzruszam i powstrzymuję łzy. Gorąco wierzę w to, że tak będzie i gdy nadejdzie mój czas oprócz dziadków przywita mnie całe stado cudownych zwierzaków i wtedy będę mógł powiedzieć, że „jestem w niebie”. Miłość to szczekanie i ogona merdanie Bo rodzina to nie tylko nogi, ale też łapy i sierści kłaki Pewnego razu, gdy wychodziłem ze sklepu widziałem jak pewna pani mówiła do swojego pieska na smyczy jak do dziecka, w stylu „mój skarbeńku, pańcia już wróciła, mój ty … itp. zdrobnienia. Pomyślałem w tamtej chwili: co za idiotka - tak mówić do psa. Po wejściu do auta uświadomiłem sobie, że to ja jestem wielkim idiotą, gdy przypomniałem sobie jak zwracam się do mojego pieseczka. Obecnie całą moją miłość przelewam na Czakusia, kundelek, który 7 lat temu został wzięty ze schroniska przez rodzinę mojej bratniej duszy. Przysposobiłem go i nazywam synkiem, i tak też traktuję. Za każdym razem nie mogę się doczekać aż go zobaczę. Zawsze, gdy przyjadę wita mnie z daleka i biegnie kręcą swoim tyłeczkiem na prawo i lewo. Jak tu ma się człowiek nie uśmiechnąć na takie powitanie! Z boku patrząc wyglądam jak oszołom, który nigdy psa nie widział. Czakuś ma to szczęście, że ma dwoje kochających go rodziców i dwoje kocich braci, których nie raz chciał zabałamucić – taka to nasza patchworkowa rodzinka. Puszek okruszek, zadziorny kłębuszek Dostałem kota w worku! Worek wyrzuciłem, zawartość została Teraz coś o kotach i ich właścicielach – bo to temat zgoła inny niż psiarze. Nie ma tak charakternych zwierząt jak koty. Gdy właściciel psa wraca do domu – pies się raduje i myśli „mój tatuś wrócił, będzie zabawa”. Gdy właściciel kota wraca – kot patrzy z pogardą i mówi „mój niewolnik wrócił, oby dobre saszety kupił”. To oczywiście tak z przekąsem piszę, ale odzwierciedla istotę tych zwierzaków. Mamy dwa kocury wolno żyjące na dworze. Kochane i wdzięczne. Chodzą własnymi ścieżkami, ale zawsze znajdą drogę do domu na posiłki plus same coś upolują i przyniosą pod drzwi pokazując swoją wdzięczność. Niestety te milusińskie koty to są tylko wyjątkiem od reguły. Otóż za ścianą w domu żyje ich przeciwieństwo, wabi się Carmel i jest domowym kotem mojej szwagierki. Jest to rasowy kot pod względem pochodzenia, jak również rasowo oddaje ich wredny charakter. Taki paradoks, że najbardziej Czytaj dalej

Program Elektrosegregacja dla sołectw – Czyste Sołectwo to inicjatywa, która zmienia polską wieś! W edycji 2024 udział wzięło ponad 700 sołectw i kół gospodyń wiejskich, co jest imponującym osiągnięciem i dowodem na zaangażowanie lokalnych społeczności w dbanie o środowisko. Uczestnicy programu zebrali środki o łącznej wartości przekraczającej 350 tysięcy złotych, pokazując, jak wspólne działania mogą przynieść wymierne korzyści. Dzięki programowi lokalne społeczności nie tylko wspierają ochronę środowiska, ale także zdobywają fundusze na realizację ważnych projektów w swoich miejscowościach. Elektrosegregacja to szansa na wspólne działanie, edukację ekologiczną i poprawę jakości życia na wsi. Dołącz do kolejnej edycji w 2025 roku! Jeśli Twoje sołectwo jeszcze nie uczestniczyło w programie, czas to zmienić! Zarejestruj się już teraz na stronie: www.czystesolectwo.pl i dołącz do społeczności, która dba o przyszłość naszego środowiska. Razem możemy więcej – nie czekaj, działaj już dziś!  Czytaj dalej

Nikt nie ma wątpliwości, że pierwszymi nauczycielami dziecka są jego rodzice i najbliższe otoczenie. Rozwój mowy dziecka, więc w dużej mierze uwarunkowany jest od środowiska, w którym maluch przebywa.  Na początku dziecko porozumiewa się z dorosłymi za pomocą krzyku. W ten sposób sygnalizuje swoje podstawowe potrzeby, takie jak: głód, pragnienie, odczuwanie zmęczenia, zimna, bólu i dyskomfortu związanego z mokrą pieluszką. Dziecko reaguje też na dotyk, wrażenia słuchowe i wzrokowe. Spokojny i ciepły głos matki lub innych osób, które uśmiechają się przyjaźnie oraz przytulenie maleństwa wpływa korzystnie na jego rozwój. Ważny jest zatem kontakt wzrokowy i mimika twarzy oraz gesty. Warto zwrócić uwagę na to, czy dziecko prawidłowo oddycha, pobiera pokarm  i reaguje na różne bodźce.  Już w szpitalu lekarz i personel medyczny może pomóc w określeniu prawidłowego oddychania, ssania i połykania. Sprawdzany jest także słuch        u dziecka, jednak badanie słuchu po jakimś czasie należy powtórzyć, ponieważ warunkiem opanowania mowy jest dobre słyszenie. Pamiętać trzeba jeszcze       o zadbaniu o higienę uszu i noska.   O ewentualnych nieprawidłowościach anatomicznych rodzice są przeważnie informowani.  W szpitalu także praktykuje się podcięcie zbyt krótkiego wędzidełka podjęzykowego, które może ograniczać ruchomość języka, a tym samym utrudniać umiejętność ssania i połykania, a w późniejszym okresie prawidłowe powstawanie i realizację głosek.  Samodzielnie rodzic może sprawdzić umytym palcem, wkładając go pod język, czy ruchomość języka jest prawidłowa, a nie ograniczona krótkim wędzidełkiem. Również palcem można sprawdzić wysklepienie podniebienia twardego. Wysokie podniebienie tzw. gotyckie utrudnia realizację niektórych głosek.   Aby zapobiec powstaniu nieprawidłowego zgryzu trzeba zadbać o dopasowanie odpowiedniego smoczka do karmienia lub smoczka – uspokajacza, które od wielu już lat są rekomendowane przez logopedów. Wraz z przechodzeniem z pokarmów płynnych do pokarmu stałego rozwija się  u dziecka umiejętność gryzienia, żucia i przełykania jedzenia o stałej konsystencji. Zanim pojawią się pierwsze ząbki, trzeba zadbać o higienę dziąseł, gdyż zapobiegnie to wyrzynaniu się chorych mlecznych zębów. To właśnie na dziąsłach osadza się osad, który może stanowić pożywkę dla bakterii i powodować próchnicę pierwszych zębów, ponieważ dochodzi do przenikania bakterii do zawiązków zębów. Kolejny etap to zadbanie o mycie zębów wraz z dziąsłami odpowiednio przystosowaną do danego wieku szczoteczką i pastą.  Warto wiedzieć! Stymulacja ogólnego rozwoju.  Krzyk dziecka po narodzeniu to pierwszy komunikat.  Krzyk to także ćwiczenie oddechowe.  Prawidłowy rozwój ruchowy wpływa na mowę dziecka. Spokojne mówienie, nazywanie osób, zwierząt (wyrazy dźwiękonaśladowcze), przedmiotów z najbliższego otoczenia dziecka oraz czynności, czytanie wierszy lub opowiadanie bajek.  Obrazy widziane przez okno lub podczas spacerów. Zabawy paluszkowe. Śpiewanie. Obrazki, ilustracje, książeczki, piktogramy, mimika (wyraz twarzy), zabawki.  Instrumenty – zabawki. Kołysanie, głaskanie, przytulanie, łaskotanie.  10)Smaki. 10)Kolory. 11) Kąpiel w pianie, z bąbelkami. 12) Dotykanie różnych faktur (powierzchni) rękami i stopami (np. faktura gładka i szorstka, chodzenie latem po trawie, piasku, w wodzie).  13) Życzliwe i akceptujące podejście wobec dziecka.   Każde dziecko ma swoje indywidualne tempo rozwoju.   Do logopedy należy udać się, gdy dziecko: - nieprawidłowo oddycha (np. zbyt płytko, oddycha ustami zamiast nosem), -  ma trudności z piciem lub jedzeniem (np. występuje nadwrażliwość w obrębie jamy ustnej), - występują trudności z przełykaniem śliny, - przeważnie ma wysunięty język na dolną wargę,  - w przypadku niskiej ruchomości warg i języka,  - nie powtarza sylab lub wyrazów dźwiękonaśladowczych, - nie odpowiada uśmiechem na uśmiech, unika kontaktu wzrokowego,  - nie reaguje na nasze słowa, - nie mówi w pewnych sytuacjach lub w ogóle nie mówi, - mowa dziecka jest niepłynna lub uboga albo niezrozumiała, - nie wymawia wszystkich głosek, które w określonym wieku powinno wymawiać się prawidłowo,  - gdy u dziecka występuje rozszczep podniebienia, wargi i wyrostka zębodołowego.  Justyna Mader - logopeda     Czytaj dalej